10 اشتباه رایج در زبان بدن که باید از آن‌ها دوری کرد

ممکن است وقت زیادی گذاشته باشید و متنی عالی برای سخنرانی در مقابل همکاران یا مشتریانتان تهیه کرده باشید اما اگر حواستان به حرکات بدن نباشد ممکن است نتوانید پیام خود را به خوبی به مخاطب منتقل کنید و نتیجه خوبی که انتظار داشتید را نگیرید.برای اینکه بدانید چه کارهایی را نباید انجام دهید، کارشناسان زبان بدن (SOAP PRESENTATION) از سائو پائولوی برزیل، 10 حرکت که جزء بدترین حرکات بدن هنگام ارائه سخنرانی هستند را لیست کرده اند:

ایستادن به صورت دست به سینه یا یک پا جلوی پای دیگر قرار دادن
وقتی دست به سینه بایستید این پیغام را به مخاطب منتقل می کنید که آمادگی پذیرش دیگران را ندارید و احساس تهدید شدن دارید. در واقع برای مخاطب حالت دفاعی گرفته اید. اما آیا واقعاً این پیام شماست؟ همین طور است درباره ایستادن به صورت قار دادن یک پا جلوی پای دیگر. این حرکت نیز عصبیت و غیر حرفه ای بودن شما را به مخاطب القا می کند.
هنگام ارائه سخنرانی باید طوری رفتار کنید که به مخاطب بفهمانید به آنچه می گویید اطمینان دارید. برای این کار باید صاف و محکم بایستید سر خود را بالا بگیرید و سینه خود و دستانتان را باز بگذارید.

پشت کردن به مخاطبان
هرگز در حین ارائه سخنرانی به حضار پشت نکنید، مگر اینکه بخواهید آنها را به طور کامل در این فاصله زمانی از دست بدهید. پشت کردن به مخاطب برای وی به این معنی است که شما به او اهمیت نمی دهید و این واقعاً بی ادبی محسوب می شود.
افراد نیاز دارند صورت شما را ببینند، آنها برای برقراری ارتباط و درگیر شدن با آنچه می گویید باید چشمان و دهان شما را ببینند. اگر می خواهید چیزی روی بورد به آنها نشان دهید سعی کنید کامل برنگردید بلکه به صورت نیم رخ بایستید و یا از لیزر برای اشاره به آن استفاده کنید.

عدم برقراری ارتباط چشمی
وقتی افراد از برقراری ارتباط چشمی اجتناب می کنند که نوعی احساس عدم امنیت داشته باشند و از مواجهه بترسند. اما شما به عنوان یک سخنران باید احساس امنیت و اعتماد به نفس داشته باشید و باید این احساس را از طریق برقراری ارتباط چشمی با مخاطبان به آنها منتقل کنید.
وقتی با مخاطب ارتباط چشمی مستقیم برقرار کنید در نتیجه توجه بیشتری از طرف او دریافت خواهید کرد، چرا که او خود را بخشی از ارتباط شما و جلسه خواهد  دانست.

نگاه کردن تنها به یک بخش از سالن

هرگز با خیره شدن تنها به یک بخش از سالن و حضار سخنرانی خود را شروع نکنید، زیرا مخاطبان به خوبی حرکات چشم شما را زیر نظر دارند و وقتی احساس کنند نگاه شما تنها به یک جا است و به هیچ کس نگاه نمی کنید، تصور می کنند که به خود اعتماد ندارید.
به جای این سعی کنید نگاهتان را بین تک تک افراد داخل سالن به طور مساوی تقسیم کنید. به این ترتیب تمام مخاطبان شما احساس مهم بودن می کنند و در نتیجه به شما بیشتر توجه می کنند.

ایستادن مداوم تنها در یک نقطه در طول ارائه

اگر به عنوان یک ارائه دهنده عادت دارید یک جا ثابت بایستید چرا که از حرکت کردن و عواقب احتمالی آن مانند افتادن می ترسید باید بدانید که ثابت ایستادن یک جا ضرر احتمالی بیشتری دارد. برای جلوگیری از این ترس بهتر است لباس های راحت تر بپوشید و کفش مطمئن به پا کنید.
ذهن برای بیدار ماندن نیاز به تحرک دارد. حرکت کردن در فضایی که برای سخنرانی اختصاص داده شده باعث می شود مخاطب نیز در تمام مدت هوشیار و متمرکز باشد. این ابزار پر قدرت را تنها به خاطر ترس از چیزی که تقریبا هرگز اتفاق نمی افتد از دست ندهید.

سریع راه رفتن و مسافت طولانی قدم زدن

با اینکه توصیه کردیم که حتما هنگام ارائه سخنرانی تحرک داشته باشید باید توجه کنید که نباید در این کار افراط کنید. اگر دائما راه بروید یا اینکه سریع قدم بردارید مخاطبان احساس می کنند شما عصبی هستید و آنها نیز عصبی می شوند. مسلما شما چنین چیزی نمی خواهید.
شما وقتی باید حرکت کنید که آن حرکت برای مخاطب معنی داشته باشد یا مثلا به شما برای انتقال یک پیام کمک کند. به عنوان مثال اگر لازم است به یکی از مخاطبان اشاره کنید به نزدیک ترین جا نسبت به آن فرد حرکت کنید. یا اگر قرار است لیستی 3 بخشی را ارائه دهید، بعد از گفتن نکته اول دو سه قدم بردارید بعد نکته دوم را عنوان کنید و به همین ترتیب برای نکته سوم.

تکرار بیش از حد یک حرکت واحد

تا به حال سخنرانی را دیده اید که دائما یک سری از حرکات را تکرار می کند، بی توجه به پیغامی که منتقل میکند؟ آیا به نظرتان این خوب است؟ همیشه در نظر داشته باشید که حرکت بدن شما باید در راستای تاکید بر پیغامی باشد که می خواهید به مخاطب منتقل کنید. حرکت بدن نباید تنها راه حلی بدون فکر و برنامه ریزی باشد برای اینکه از شر بیکاری دست و سر و بدن خلاص شوید.

شما باید درست زمانی ژست خاصی را به خود بگیرید که برای مخاطب معنی داشته باشد و در عین حال به انتقال پیام شما کمک کند. در غیر این صورت ژست شما تنها مانعی برای برقراری ارتباط است. بنابراین تلاش کنید تا ژست های مختلفی به خود بگیرید و سعی کنید آنها را به صورتی کاملا طبیعی به کار ببندید.

آرام و قرار نداشتن

برای جلوگیری از بی قرار به نظر رسیدن باید به بدن خود آگاهی کامل داشته باشید. هوشیار بودن نسبت به زبان بدن تنها راه جلوگیری از بی قراری است. بهترین راه نیز برای کسب هوشیاری نسبت به زبان بدن این است که قبل از ارائه یک تمرین کامل با حضور مخاطب انجام دهید و از کار خود فیلم برداری کنید به این ترتیب آن فیلم به شما می گوید که کجا و چگونه بی قراری به سراغتان آمده است

لبخند نزدن

اگر عادت به لبخند زدن ندارید، ممکن است مخاطب شما را بیش از حد جدی بپندارد که حتی نتواند سوال بپرسد. همین طور احتمالا در بحث هایی که میان صحبت تان به راه می اندازید شرکت نخواهد کرد، اینجاست که ممکن است ارائه شما به کلی به خطر بیفتد.

لبخند زدن روشی فوق العاده برای ایجاد احساس راحتی در مخاطب و تشویق او به مشارکت در بحث است.

سریع، کند و یا بسیار آرام صحبت کردن

اگر خیلی سریع صحبت کنید احتمالا مخاطبان تان در پیگیری و فهم صحبت تان دچار مشکل خواهند شد. اگر هم خیلی کند یا آرام صحبت کنید ممکن است خوابشان ببرد. در هر دو صورت شما فرصت انتقال پیام را از دست داده اید و به هدف سخنرانی خود نخواهید رسید.

صدای سخنران یکی از ابزارهای بسیار قدرتمند او است، به شرطی که بداند چگونه از آن استفاده کند. بهترین و مناسب ترین درجه و تن صدا برای سخنرانی را بیابید و حین صحبت موقع بیان کلمات و عبارات مهم صدای خود را بالا ببرید و آن را به شمرده بیان کنید. اجازه دهید مخاطبانتان به خوبی صحبت های شما را درک کنند.

منبع:مدیر بیز